| Seit 18. August 2010 musst du angemeldet sein, um Seiten in Rodovid (außer der Rodovid Engine) zu bearbeiten. |
Kresław z Kurozwęk i Grzybowa Kurozwęcki b. ~ 1444 d. 5 April 1503
Aus Rodovid DE
| Sippe (bei der Geburt) | Kurozwęccy |
| Geschlecht | männlich |
| Gesamter Name (bei der Geburt) | Kresław z Kurozwęk i Grzybowa Kurozwęcki |
| Eltern
♂ Krzesław Półtorabek z Kurozwęk i Grzybowa Kurozwęcki [Kurozwęccy] d. 1459 ♀ Ewa z Goszyc Czarna [Czarny] d. 1463 | |
| Wiki-page | wikipedia:pl:Krzesław_Kurozwęcki |
Ereignisse
~ 1444 Geburt: Wolbórz
5 April 1503 Tod:
Anmerkungen
Krzesław Kurozwęcki herbu Poraj (ur. 1440 – zm. 1503) – biskup kujawski, kanclerz wielki koronny.
Jego ojcem był Krzesław "Półtorabek" Kurozwęcki, kasztelan wiślicki i lubelski, starosta wielkopolski i piotrkowski, a bratem Stanisław Kurozwęcki, także kanclerz wielki koronny.
Odbył studia na Akademii Krakowskiej. W 1461 został kanonikiem włocławskim, w 1476 krakowskim. Był także dziekanem gnieźnieńskim i krakowskim. W 1493 został biskupem kujawskim. W swojej diecezji przeprowadził 3 synody, tępił zwolenników husytyzmu na swoim terenie. Równolegle pełnił ważne funkcje państwowe. W 1476 został pierwszym sekretarzem króla Kazimierza Jagiellończyka, a on 1483 pełnił funkcję kanclerza wielkiego koronnego. W 1490 posłował na Węgry w celu osadzenia na tamtejszym tronie królewicza Jana Olbrachta, będąc jednym z najbliższych jego współpracowników. W 1501 był jednym z możnych, którzy zmusili Aleksandra Jagiellończyka do wydania przywileju mielnickiego.
Był także protektorem Jana Łaskiego, późniejszego prymasa Polski, którego zatrudnił w swojej kancelarii i m.in. wysłał do Rzymu w misji uzyskania biskupstwa włocławskiego.
Kurozwęcki KRZESŁAW, Krzesław z Kurozwęk, ur. ok. 1444, zm. 5 IV 1503, Wolbórz, syn Krzesława, brat Piotra, Dobiesława i Stanisława, kanclerz wielki koronny i biskup kujawsko-pomorski; wielokrotnie poseł; stał na czele grupy polityków głoszących konieczność oparcia się króla na elitach szlacheckich przeciwko tradycyjnemu możnowładztwu; zwolennik polityki pokojowej, dążył do wewn. umocnienia państwa.
Von Großeltern zu Enkelkinder
